Onze mening
Dennis:
Ik vind ontwikkelingssamenwerking in het algemeen goed, want zo helpt Nederland andere landen die het moeilijker hebben. Het is goed dat Nederland in Indonesië onder andere programma’s steunt op het gebied van water en voedselzekerheid, omdat water en voedsel toch wel het belangrijkste zijn om te kunnen overleven. Het is goed dat Nederland zulk soort programma’s steunt, omdat je zo ook kunt zien wat er met het geld gebeurd dat Nederland geeft. Als Nederland alleen geld zou geven aan de Indonesische regering weet je nooit wat er met het geld gebeurd en komt het misschien wel in verkeerde handen terecht. Ik vind dus dat Nederland vooral projecten moet ondersteunen en niet gewoon geld moet geven.
Ik denk dat Nederland niet zomaar zou stoppen met de ontwikkelingssamenwerking met Indonesië. Maar als Nederland zou stoppen met de samenwerking met Indonesië denk ik dat de armoede zal toenemen. Als gevolg op de toenemende armoede zal dan ook de honger gaan toenemen.
Iris:
Ik vind, net als Dennis, dat ontwikkelingssamenwerking een goed iets is. Ik vind dat je als rijk land de minder bedeelde landen zoveel mogelijk moet helpen, ookal moet je daarvoor iets inleveren. Ik weet van mezelf dat ik eigenlijk nooit geld geef aan goede doelen. Dit lijkt misschien dubbel, maar ik vind vooral ontwikkelingssamenwerking goed. Geld kan niet alles oplossen, vaak hebben landen in nood heel veel aan adviezen en wijsheid en niet aan de zoveelste machine die ze niet kunnen onderhouden. Vandaar dat ik voor ontwikkelingssamenwerking ben, maar niet zo positief tegenover ontwikkelingshulp sta. Ik ben hierbij wel 'gekleurd' door het bezoek aan de ambassade. Hierin werd duidelijk gefocussed op de samenwerking en niet op de eventuele hulp.
Ik denk dat als Nederland zou stoppen met ontwikkelingssamenwerking dat nadelige gevolgen heeft voor zowel Indonesië als Nederland. Ik denk daarom dat Nederland nooit in één keer zal stoppen, maar de ontwikkelingshulp/samenwerking steeds meer zal omzetten naar een kennisuitwisseling tussen twee moderne landen.
Mats
Ik vind dat de problemen in Indonesië groot genoeg zijn om te moeten worden aangepakt. Hulporganisaties als CARE en Oxfam Novib zijn nu bijvoorbeeld druk bezig met ebola in Afrika, maar als onderdeel van een internationale hulporganisatie moet je uiteindelijk de hele wereld helpen. De problemen in Indonesië zijn dan misschien minder erg, toch moet men toekomstige natuurrampen zien te voorkomen en klimaat, economie en rechten zien te verbeteren. Ik vind dus echt dat ook deze problemen moeten worden aangepakt in plaats van alleen met een ander land bezig zijn. Overal zijn problemen en het is de taak van de hulporganisaties om deze problemen te verminderen of op te lossen.
Een belangrijk punt, wat aansluit bij millenniumdoel een, is de armoede en honger in Indonesië. Dit is vooral het geval geweest in 2010, toen een tsunami en een vulkaanuitbarsting zorgde voor verwoesting. Miljoenen mensen hadden geen eten en moesten wachten op daken van huizen die nog stonden. Maar aangezien de meeste huizen daar niet heel stevig zijn, was bijna alles weg en vielen er vele doden. Er moet dus meer hulp naar Indonesië toe om dit soort natuurrampen te voorkomen. Door stevige huizen te bouwen en grotere dijken, zorg je voor veel minder honger en armoede in de toekomst.
Ik vind het jammer dat Oxfam Novib nu niet actief is in IndonesIë om hier wat aan te doen, terwijl CARE nu juist bezig is met nog ergere rampen te voorkomen door klimaatverandering tegen te gaan en ook nog is projecten aan het ontwikkelen is om de economische situatie te verbeteren. Ook de hulp in economisch opzicht heeft natuurlijk te maken met ons millenniumdoel, namelijk armoede. De hulp aan Indonesië moet in mijn ogen dus niet stopgezet worden, maar zelfs meer worden.
Ik vind ontwikkelingssamenwerking in het algemeen goed, want zo helpt Nederland andere landen die het moeilijker hebben. Het is goed dat Nederland in Indonesië onder andere programma’s steunt op het gebied van water en voedselzekerheid, omdat water en voedsel toch wel het belangrijkste zijn om te kunnen overleven. Het is goed dat Nederland zulk soort programma’s steunt, omdat je zo ook kunt zien wat er met het geld gebeurd dat Nederland geeft. Als Nederland alleen geld zou geven aan de Indonesische regering weet je nooit wat er met het geld gebeurd en komt het misschien wel in verkeerde handen terecht. Ik vind dus dat Nederland vooral projecten moet ondersteunen en niet gewoon geld moet geven.
Ik denk dat Nederland niet zomaar zou stoppen met de ontwikkelingssamenwerking met Indonesië. Maar als Nederland zou stoppen met de samenwerking met Indonesië denk ik dat de armoede zal toenemen. Als gevolg op de toenemende armoede zal dan ook de honger gaan toenemen.
Iris:
Ik vind, net als Dennis, dat ontwikkelingssamenwerking een goed iets is. Ik vind dat je als rijk land de minder bedeelde landen zoveel mogelijk moet helpen, ookal moet je daarvoor iets inleveren. Ik weet van mezelf dat ik eigenlijk nooit geld geef aan goede doelen. Dit lijkt misschien dubbel, maar ik vind vooral ontwikkelingssamenwerking goed. Geld kan niet alles oplossen, vaak hebben landen in nood heel veel aan adviezen en wijsheid en niet aan de zoveelste machine die ze niet kunnen onderhouden. Vandaar dat ik voor ontwikkelingssamenwerking ben, maar niet zo positief tegenover ontwikkelingshulp sta. Ik ben hierbij wel 'gekleurd' door het bezoek aan de ambassade. Hierin werd duidelijk gefocussed op de samenwerking en niet op de eventuele hulp.
Ik denk dat als Nederland zou stoppen met ontwikkelingssamenwerking dat nadelige gevolgen heeft voor zowel Indonesië als Nederland. Ik denk daarom dat Nederland nooit in één keer zal stoppen, maar de ontwikkelingshulp/samenwerking steeds meer zal omzetten naar een kennisuitwisseling tussen twee moderne landen.
Mats
Ik vind dat de problemen in Indonesië groot genoeg zijn om te moeten worden aangepakt. Hulporganisaties als CARE en Oxfam Novib zijn nu bijvoorbeeld druk bezig met ebola in Afrika, maar als onderdeel van een internationale hulporganisatie moet je uiteindelijk de hele wereld helpen. De problemen in Indonesië zijn dan misschien minder erg, toch moet men toekomstige natuurrampen zien te voorkomen en klimaat, economie en rechten zien te verbeteren. Ik vind dus echt dat ook deze problemen moeten worden aangepakt in plaats van alleen met een ander land bezig zijn. Overal zijn problemen en het is de taak van de hulporganisaties om deze problemen te verminderen of op te lossen.
Een belangrijk punt, wat aansluit bij millenniumdoel een, is de armoede en honger in Indonesië. Dit is vooral het geval geweest in 2010, toen een tsunami en een vulkaanuitbarsting zorgde voor verwoesting. Miljoenen mensen hadden geen eten en moesten wachten op daken van huizen die nog stonden. Maar aangezien de meeste huizen daar niet heel stevig zijn, was bijna alles weg en vielen er vele doden. Er moet dus meer hulp naar Indonesië toe om dit soort natuurrampen te voorkomen. Door stevige huizen te bouwen en grotere dijken, zorg je voor veel minder honger en armoede in de toekomst.
Ik vind het jammer dat Oxfam Novib nu niet actief is in IndonesIë om hier wat aan te doen, terwijl CARE nu juist bezig is met nog ergere rampen te voorkomen door klimaatverandering tegen te gaan en ook nog is projecten aan het ontwikkelen is om de economische situatie te verbeteren. Ook de hulp in economisch opzicht heeft natuurlijk te maken met ons millenniumdoel, namelijk armoede. De hulp aan Indonesië moet in mijn ogen dus niet stopgezet worden, maar zelfs meer worden.